{11} Różowa!

Veronica Po'V

Obudził mnie jakiś ciężar na brzuchu. Jęknęłam cicho i otworzyłam oczy. Na moim brzuchu, była głowa Justina a on mnie obejmował. 
-Justin, nie mogę oddychać. - mruknęłam. 
Nic. 
Pchnęłam na, że upadł na drugą stronę łóżka. Mruknął coś pod nosem i położył się na brzuchu. 
-Justin, wstawaj! - powiedziałam. 
-Kurwa, Justin! - krzyknęłam. 
-Cicho. - jęknął, bardziej przykrywając się kołdrą. 
Nie. 
Zaraz mu przywalę. 
-Wstań z mojego łóżka! 
-Nie, zamknij się. - burknął. 
Westchnęłam głośno i wepchnęłam Justina z łóżka. 
Cóż, dałam mu szansę, żeby wstał. 
-Idiotka. - westchnął. 
Wstał i ponownie rzucił się na łóżko. 
-Boli mnie łeb, przynieś tabletki. - jęknął. 
-Nie. 
 -No proooszę. 
-Nie. 
Nim zdążyłam zareagować Justin usiadł na mnie okrakiem i zaczął mnie łaskotać. Zaczęłam się śmiać i krzyczeć jak pojebana. 
-Dość! - wrzasnęłam i złapałam jego nadgarstki. 
-Przyniesiesz?
 -Tak, tylko zejdź ze mnie grubasie! 
-Grubasie? 
-Tak, złaź. - warknęłam. 
Justin wywrócił oczami a ja strzeliłam go w głowę. Wstałam i wyjęłam czystą bieliznę. 
-Idź po swoje tabletki i NIGDY nie wchodź do mojego pokoju bez pukania i nie śpij ze mną w jednym łóżku, tak? 
 -Oczywiście, księżniczko. - powiedział ironicznie. 
Pokazałam mu środkowy palec i weszłam do łazienki. Zamknęłam drzwi na klucz i rozebrałam się do naga.
Związałam włosy w koka na czubku głowy i weszłam pod prysznic. Umyłam swoje ciało żelem o zapachu truskawkowym i spłukałam powstałą pianę. Wyszłam i od razu wytarłam swoje ciało ręcznikiem. 
Kurwa, kurwa, kurwa! 
Dostałam okresu. Założyłam podpaskę i Ubrałam bieliznę. Rozpuściłam włosy, które po chwili uczesałam w kucyka. Pomalowałam rzęsy i wyszłam z łazienki. Wyjęłam z szafy czarne szorty, białą bluzkę z granatowe paski i skarpetki. Założyłam wyjęte rzeczy i popsikałam się perfumami. Napisałam do Cam i Luke'a, żeby przyszli do Starbucksa niedaleko mojego domu. Dostałam po jakimś czasie, że przyjdą, więc nie mam się czym martwić. Wzięłam czarną torbę i schowałam tam wszystkie potrzebne mi rzeczy. Wbiegłam na dół i weszłam do kuchni. Na stole stała miska z płatkami z mlekiem i obok jabłko. 
Nie no, Justin postarałeś się... 
Zjadłam śniadanie i umyłam zęby. Założyłam różowe, długie conversy i napisałam kartkę dla Justina, że wychodzę z Camilą i Lukiem na miasto. Nie chciało mi się go szukać. Wyszłam z domu i wolnym krokiem poszłam do Starbucksa.
Doszłam na miejsce po piętnastu minutach. Weszłam do środka i zobaczyłam tam już Camilę. 
Wow, szybka jest. Blondynka była w białej, obcisłej bokserce, kolorowej spódniczce i z tego co widzę w litach. 
Wyglądam przy niej jak bezdomna, lol. 
-Hej. - powiedziałam, siadając na przeciwko przyjaciółki. 
-Hejka. - dała mi buziaka w policzek. - Co tam? 
-Chcę z Wami pogadać, ale to ja Luke przyjdzie. 
-Jestem! - usłyszałam. 
Zachichotałam. 
-O wilku mowa. 
-Zamówię coś. - mruknął. 
-Kup mi hibiskusa, oddam ci zaraz pieniądze. - uśmiechnęłam się lekko. 
-Nie musisz. - zaśmiał się. - A Ty? Chcesz coś? - zapytał Cam. 
-Umm.. Kup mi mrożoną herbatę, proszę. - zatrzepotała rzęsami. 
-Zaraz wracam. 
Camila i Luke są w swoim otoczeniu jakieś 5 minut i jeszcze się nie pokłócili! Rekord. Po chwili wrócił i usiadł obok mnie. 
-No to mów. - pośpieszyła mnie Cami. 
-Nie wiem jak i od czego zacząć. - jęknęłam. 
-No dawaj, Ronnie.. - trącił mnie łokciem. 
-Umm.. Chodzi mi o Justina. - zaczęłam. - Nie wiem czy Wam mówiłam ale.. Całowaliśmy się i od tego czasu on jak i ja mamy jakieś inne stosunki. - urwałam i spojrzałam na nich. - Wczoraj spał ze mną w łóżku, wcześniej, jak zeszłam na dół, byłam w samej bieliźnie i crop topie to chyba mu stanął bo poprawiał spodnie.. Nie wiem co się dzieje ale.. Chyba czuje do niego coś więcej. - zakończyłam.
 -Kurwa. - przegryzła wargę. 
-No, kurwa. - dodał Luke. 
Cholera, pomyślą, że jestem jakąś idiotką bo podoba mi się własny ojciec. Chociaż w sumie to nie jest normalne. 
 -A i pobił Jake'a i jest zły kiedy jestem z Harrym. 
-Zazdosny. - powiedziała od razu Camila. 
-Nie wiem.. 
-Ale ja wiem! 
Siedzieliśmy w ciszy, którą przerwał kelner. Przyniósł nam nasze napoje. Piliśmy w ciszy, co zaczęło się robić niezręczne. 
-Co teraz robimy? - spytałam. 
-Ja odpadam, bo wracam do domu. - mruknęła blondynka.
 -Czemu? 
-Obiecałam mamie, że pojadę z nią do cioci bo ma imieniny. 
-Oh, okey. A ty? 
-Możemy gdzieś iść, jeśli chcesz. - wzruszył ramionami. 
-Ale czy ty chcesz. 
-Chcę.  

∆∆∆

Pożegnaliśmy się z Camilą i poszliśmy z Lukiem do parku. Gadaliśmy o różnych rzeczach, aktualnie o moim okresie. Nasze tematy są dziwne, nie pytajcie.. 

-Więc.. Z kim idziesz na bal? - spytałam. 

Usiedliśmy na ławce w cieniu. Było strasznie ciepło, jak na czerwiec. 

-Nie wiem czy w ogóle idę. 

-No chyba sobie żartujesz! 

-To moja ostatnia klasa, nie wiem.. Nie mam z kim iść. - spuścił głowę. 

-Jest tyle dziewczyn, a ty nie masz z kim iść? Nie rozśmieszaj mnie! 

-A Ty ze mną pójdziesz? - spytał nagle. 

Szczerze to w ogóle się tego nie spodziewałam. Luke jest moim przyjacielem a ja traktuję go nawet jak starszego brata. Wiemy o sobie wszystko i wspieramy się nawzajem. Po prostu kocham go "po przyjacielsku" 

-Więc? 

-Um, przepraszam, zamyśliłam się. Jasne, ale jako para czy przyjaciele? 

-Przyjaciele. - uśmiechnął się lekko. 

-Oki. - zachichotałam. 

-Jaką masz sukienkę? - spytał. 

-Nie powiem Ci, zobaczysz w dzień balu. 

-No ej.. - jęknął. 

-Oj cicho! Powiem Ci tylko, że jest śliczna. 

-Dużo się dowiedziałem. - wywrócił oczami. - Dla Was to połowa sukienek jest śliczna. 

-Nie prawda. Ta jest ró.. 

-Różowa! 

-Wcale nie! - pisnęłam. - jest.. Różniąca się od innych. 

 -Nie umiesz kłamać, Ronnie. - zaśmiał się. 

-Cóż.. Ale umiem sprawić, że stanie i tobie i mojemu Justinowi. 

-Wygrałaś. 

 

∆∆∆

 

Wróciłam do domu po godzinie. Zdjęłam buty w przedpokoju i weszłam do salonu. Justin leżał na kanapie i oglądał telewizję jedząc chipsy. On niedługo będzie gruby. Co ja mówię.. Już jest. 

-Hej. - powiedział. 

-Cześć. - usiadłam na fotelu. 

-Gdzie byłaś? 

 -Napisałam ci kartkę, że wychodzę z Lukiem i Cam na miasto. 

-Oh, okey. - mruknął. 

Oglądałam przez jakieś dziesięć minut telewizję a kiedy się znudziłam wstałam i poszłam do swojego pokoju. Rzuciłam torbę byle gdzie i położyłam się na łóżku. Jest gorąco, duszno i pewnie będzie burza.

 Ta, typowe.. 

Korzystając z tego, że nie mam co robić otworzyłam okno i usiadłam na parapecie. Patrzyłam na "krajobraz" przed sobą. Jęknęłam cicho i ponownie rzuciłam się na łóżko. Kurwa, umieram z nudów, serio. Wpadłam na pomysł! 

-Juuustin?!! - krzyknęłam. 

Po kilku minutach usłyszałam kroki po schodach  

-Co? - spytał. 

-Pójdziemy gdzieś? 

-To znaczy? 

-Na obiad? 

-Masz szczęście, że jestem głodny.. Zbieraj się. - mruknął i wyszedł. 

Muszę się przebrać, bo w takim stroju nie wypada jechać do restauracji.. Wyjęłam z szafy boyfriendy i czarną koszulkę na ramiączka. Tak, od razu lepiej. Włosy rozpuściłam i rozczesałam. Zrobiłam siku i zmieniłam podpaskę (nie musieliście tego wiedzieć) Pomalowałam usta truskawkową pomadką i zeszłam na dół. Założyłam czarne szpilki i wzięłam torbę. 

-Gotowa? - usłyszałam. 

Odwróciłam się i zobaczyłam Justina. 

O mój Boże, wyglądał nieziemsko!
Miał na sobie białą koszulę, czarne jeansy i tego samego koloru marynarkę. Na jego nogach były białe supry. 

-Nie patrz się tak na mnie! 

-N-nie patrze. 

-Mhm. - zaśmiał się. 

Wyszliśmy z domu do weszliśmy do samochodu. Justin odpalił silnik a ja włączyłam radio. Akurat leciała piosenka Seleny Gomez "Same old love" Zaczęłam śpiewać cicho piosenkę pod nosem. 

-Awww. - mruknął. 

-Co? 

-Śpiewasz przy mnie. - poruszył zabawnie brwiami. 

-Ta. - zaśmiałam się. 

Pod restauracją byliśmy po dziesięciu minutach. Wyszłam z samochodu i dogoniłam Justina. Taki z niego gentleman, że ani nie otworzył mi drzwi ani, nie poczekał. 

Typowo.
Weszliśmy do środka i zajęliśmy jeden z wolnych stolików. Wzięliśmy menu i po chwili przyszła do nas kelnerka. Miała czarne włosy do ramion i uroczą grzywkę. Była młoda. Ubrana w czarną sukienkę i czarne balerinki. 

-Mogę przyjąć zamówienie? 

-Ja poproszę spaghetti i mrożoną herbatę. - mruknął. 

Dziewczyna zapisała to i spojrzała na mnie. 

-Um, ja poproszę małą pizze wegetariańską i colę. - uśmiechnęłam się lekko. 

-Dobrze, Wasze zamówienie będzie gotowe do piętnastu minut, jeśli będziecie czegoś potrzebować zapraszam na kasy. 

 Odeszła. 

Wiecie co mnie najbardziej dziwi? Justin nawet na nią nie patrzył. Wow, to zupełnie nie w jego stylu.
-W poniedziałek wracasz do szkoły? 

-Niestety. - jęknęłam. 

-Luz, jeszcze dwa tygodnie. 

-W sumie racja.. - westchnęłam. 

Siedzieliśmy chwilę w ciszy, czekając na zamówienie. Jedliśmy również nie rozmawiając.. To zaczyna się robić niekomfortowe. Wypiłam do końca picie i spojrzałam na Justina.

Akurat w tym czasie zrobił mi zdjęcie.

 Idiota. 

-Usuń to. 

-Nie. 

-Usuń. To. - warknęłam. 

Zaśmiał się i pokazał mi zdjęcie. Nie było okropne ale było też dobre. Mój ojciec jest gorszy niż dziecko. 

-Wracamy? - spytałam. 

-Pojedziesz ze mną na chwilę do klubu? Wezmę papiery i sprawdzę jedną rzecz. 

-Um, dobra. - westchnęłam.

 

∆∆∆

 

Niepewnie szłam za Justinem przez klub. Grała muzyka i było kilka ludzi. Bardziej mężczyzn. Usłyszałam gwizdy z ich strony. Wywróciłam oczami i pokazałam im swój środkowy palec. 

-Ronnie.. 

-No co? Tylko ich spławiłam. 

-Po prostu to ignoruj.. - jęknął. 

W gabinecie usiadłam ma fotelu a Justin poprzekładał jakieś papiery i zaczął coś pisać. Po dziesięciu minutach wyszliśmy. Szybko doszłam do samochodu i wsiadłam do niego. Nie czułam się za dobrze z powodu okresu, ale nie chciałam dać po sobie niczego poznać. Justin twierdzi, że mam "okresowe humory" a to mnie cholernie irytuje. Może i jestem bardziej nerwowa, ale chyba każda z dziewczyn tak ma. Mogę się z nim wymienić i zobaczymy, co on będzie robił. Wyjechaliśmy z pod klubu i pojechaliśmy najkrótszą drogą do domu, która zajęła nam dokładnie 8 minut. Wysiadłam pierwsza i bez słowa wysiadłam. Zdjęłam buty i wzięłam z kuchni pudełko tabletek przeciwbólowych i butelkę wody. Nie mam siły, więc tylko się umyję i pójdę spać..  

 

∆∆∆

 

-Myślałam, że już mnie zapyta. - westchnęłam, wychodząc z klasy. 

Dziś pan od matmy pytał osoby przy tablicy. Na szczęście mi się udało. Nie zapytał mnie. Bardzo dobrze bo tego nie umiem i pewnie dostałabym jedynkę. Na razie wychodzi mi 5 więc nie chcę tego zepsuć. Tak wiem - piątka z matmy to cud. W sumie to nie wiem jak to zrobiłam. Założyłam okulary przeciwsłoneczne i wyszłam na boisko szkolne. Poprawiłam swoje jeansowe ogrodniczki i podeszłam po cichu do Luke'a. Stał tyłem, gadając z chłopakami. Skorzystałam z okazji i wskoczyłam mu "na barana" zasłaniając oczy. 

-Hejka. - uśmiechnęłam się. 

-Złaź grubasie. - jęknął. 

-Jak ona jest gruba to.. - mruknął David. 

-Może gruba nie jestem ale trochę ciężka. - zachichotałam i ustałam obok. 

Było dziś strasznie gorąco a siedzenie w tym czasie w szkole wcale nie było lepsze. 

-Skończyłaś już lekcje? 

-Nie, jeszcze mam infe. - wywróciłam oczami. 

-Zrywasz się z nami? 

-Um, nie mogę zniszczyć sobie frekwencji. 

-Nasza Ronnie taka grzeczna? 

-Uwierz, że tak. - spojrzałam na Davida. 

-No dobra, my lecimy, narka. 

-Pa! - powiedziałam kiedy odeszli. 

Wolnym krokiem wróciłam do szkoły. Zostało dokładnie 7 minut przerwy a ja nie miałam co robić. Camila nie przyszła, chłopaki poszli a wszyscy inni tutaj są beznadziejni. Sorry, taka prawda. Usiadłam na ścianą po turecku. Wyjęłam telefon i usiadłam na instagrama.

 Poprzeglądałam zdjęcia i z Dodałam jedno *klik*

Po niecałej minucie miałam już kilka polubień. 

Tsa, typowo. 

Zadzwonił dzwonek i wstałam. Poczekaliśmy na nauczyciela, który otworzył salę. Usiadłam na swoim miejscu. 

Całą lekcję nic nie robiłam. Zresztą połowa klasy też. Informatyka jest beznadziejna, serio. 

W końcu zadzwonił upragniony przeze mnie dzwonek. Jak najszybciej wyszłam z sali. Wybrałam numer do Justina. Nie odbierał. Super. W taki upał będę wracać sama. Wybrałam najkrótszą drogę. Nie mogę sobie nawet wyobrazić jak będzie w wakacje. Szłam szybko. Chcę być w domu, gdzie w 100% jest chłodniej. Dosłownie wbiegłam do domu. Poczułam smród papierosów i piwa. 

 Wywróciłam oczami i zdjęłam buty. Wolnym krokiem ruszyłam w stronę salonu. Byli u niego chłopcy, bo słyszałam śmiechy. 

-Jezu, Ronnie ma okres. - jęknął Justin.

 Na prawdę musiał to powiedzieć?! Nie znam większego idioty od niego. 

-Rozkapryszona księżniczka. Ma te swoje jebane humorki i mnie denerwuje. Gówniara dosłownie rozstawia wszystkich po kątach i zachowuje się jak skończona suka. 

Ałć

Nawet nie zauważyłam kiedy w moich oczach zebrały się łzy. Czyli on ma o mnie aż tak okropne zdanie? 

-Kurwa, mam jej serdecznie dość, wolałbym nie mieć dzieci, jak wy. 

Cios. Prosto. W. Serce. 

A najgorsze jest to, że nawet Jake nie stanął w mojej obronie. Szybkim krokiem podeszłam do nich. -Masz jeszcze coś do powiedzenia na mój temat? - spytałam. 

On był najebany w trzy dupy. 

-O widzicie! Księżniczka się wkurza. - prychnął. 

Nie wytrzymałam. Zamachnęłam się i uderzyłam go w lewy policzek. Pobiegłam do swojego pokoju i zatrzasnęłam drzwi. Nie mogę uwierzyć, że powiedział coś takiego. Zsunęłam się na ziemię i schowałam twarz w kolanach wybuchając płaczem. 

Mój własny ojciec powiedział to, że wolałby nie mieć dzieci..

 

∆∆∆∆∆∆

Hejka!

Rozdział... um, nie chcę go komentować..

Nie zbyt mi się podoba, bo pisałam go na szybko.

Mam tak dużo lekcji, kartkówek i sprawdzianów, że nawet się nie wyrabiam.

Ale nie będę Was zanudzać własnym życiem..

Prosze Was o komentarze, bo to bardzo motywuje!

Nie wiem kiedy następny...

Do następnego kochani i zapraszam Was na moje nowe opowiadanie: klik 

Do następnego kochani <3